De Veluwse bossen – door de ogen van boswachter Mariëtte

Ook de wilde zwijnen bereiden zich voor op hun paringstijd in november en december. In deze periode beginnen bij de mannetjes de gevechten om te bepalen wie de sterkste is, want alleen hij mag voor de voortplanting zorgen. Tijdens deze tijd hebben de mannetjes een extra dikke laag bindweefsel op de schoften (de schouder- en nekpartij van het zwijn), zodat ze elkaar tijdens deze krachtmetingen niet dodelijk verwonden.

 

Op dit moment zie je ook dat de wilde zwijnen veel op zuidhellingen of langs bermen bij fietspaden en wegen wroeten. Het asfalt geeft warmte af aan de grond ernaast, waardoor het een uitstekende leefplek is voor insecten en emelten. Het eten van deze insecten zorgt ervoor dat zwijnen de eiwitten binnenkrijgen die ze nodig hebben om het looizuur uit de grote hoeveelheden eikels die ze eten te neutraliseren. 

>Heksenboter

 

De kleuren van het bos beginnen nu overal goed zichtbaar te worden. Prachtig, al die rood-, geel- en bruintinten: het mooie rood van de Amerikaanse eik, de goudtinten van de lariksen (lorken) – de enige naaldboom die zijn naalden in de winter verliest – en ook de beuk schittert goud als de zon erop schijnt.

 

Daarnaast zijn er dit jaar veel paddenstoelen, in allerlei soorten en maten. Van heel groot, zoals de reuzenzwam, tot heel klein, zoals het meniezwammetje. De allermooiste die wij kennen is waarschijnlijk de vliegenzwam. Daarvan zien we er dit jaar ontzettend veel.

>Meniezwammetje

 

In deze periode zijn de Vlaamse Gaaien (en andere noten- en zaadeters) druk bezig met het aanleggen van hun voedselvoorraden voor de winter. Dit doen ze door duizenden eikels te verstoppen. Hoewel ze de meeste eikels weer terugvinden, blijft een aanzienlijk deel onvindbaar, waardoor op onverwachte plaatsen jonge eiken groeien. Een grappige bijnaam van de Gaai is dan ook ‘boomplanter’. Ook de eekhoorn zorgt op deze manier dat hij in de koude periode voldoende te eten heeft.