Hoe begon jouw liefde voor de horeca – was er een moment waarop je wist: dit is het voor mij?

“Op mijn veertiende was er een avond personeelstekort in het restaurant waar mijn zus werkte. Ik mocht een avondje meedraaien en was direct verkocht! In dat restaurant heb ik nog vier jaar gewerkt, en daarna volgden vele andere werkplekken in de horeca. De recreatiebranche was en is de perfecte plek om mijn sociale kant te kunnen uiten: ik geniet er enorm van om met alle gasten een praatje te maken.”

Wat sprak je aan in deze plek op Het Lorkenbos – en waarom dacht je: dit moet ik doen?

“Na 10 jaar in de recreatiebranche gewerkt te hebben, heeft een baan op een vakantiepark echt mijn hart gestolen. Toen een vriend de advertentie voor een nieuwe pachter op Het Lorkenbos aan mij doorstuurde, werden mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme gewekt en begon het direct te kriebelen. Ik had altijd al plannen om in de toekomst eens voor mezelf te gaan beginnen in de horeca, en nu kwamen hier ineens alle puzzelstukjes samen: op een vakantiepark, midden in de natuur en in een superleuk authentiek pand met enorm veel potentie. Het is voor mij eigenlijk vooral de locatie waar ik enorm door gecharmeerd ben.” 

Wat ging er door je heen toen je dit restaurant voor het eerst zag – kreeg je meteen een idee of moest je het echt laten bezinken?

“Door bepaalde dingen moest ik eerst wel even heen kijken. Een leeg restaurant biedt natuurlijk veel potentie, maar het was ook duidelijk dat er werk aan de winkel was. De sfeer van het terrein en de ligging spraken me meteen aan, maar een helder concept had ik op dat moment nog niet. Toen ik eenmaal thuis aan de slag ging – puzzelen, schetsen, ideeën verzamelen en onderzoeken wat hier zou kunnen werken – begon het snel te stromen. Binnen de kortste keren lag er een concreet plan op papier, dat ik sindsdien verder heb verfijnd.”

Wie hoop je straks aan te trekken – vakantiegasten, wandelaars, locals – all of the above?

“De combinatie van gasten op deze locatie spreekt me juist enorm aan. Met de parkgasten heb ik tijdens de verbouwing al veel contact gehad – dat voelde meteen warm en vertrouwd. Ik kijk er dan ook echt naar uit om hen straks bij Brasserie Roekel te ontvangen en een plek te bieden waar ze zich welkom en op hun gemak voelen.”

“Daarnaast hoop ik ook zeker wandelaars, fietsers en andere passanten aan te spreken. Zelf ben ik een groot liefhebber van wandelen, dus die doelgroep voelt heel dichtbij. De ligging van de brasserie, vlakbij het bos, is daar natuurlijk ideaal voor – even een pauze met een goede kop koffie of een lekkere lunch.”

“En omdat veel vrienden en familie in de buurt wonen, hoop ik ook de lokale Otterloërs aan te trekken. Of het nu is voor een doordeweekse borrel, een thema-avond of gewoon een gezellig moment op het terras – iedereen is van harte welkom. Juist die mix van mensen lijkt me ontzettend leuk en levendig.”

Wat hoop je dat mensen voelen als ze binnenkomen – en wat wil je dat ze later over hun bezoek vertellen?

“Dat ze zich meteen welkom voelen en denken: wat is het hier gezellig! Ik hoop dat de sfeer warm en laagdrempelig aanvoelt – alsof je ergens komt waar je graag blijft hangen. Het moet een plek zijn waar je je op je gemak voelt. Geen poespas, maar wel aandacht voor details: vriendelijke ontvangst, een prettige inrichting, en een sfeer die uitnodigt om terug te komen.”

Welke details – zoals muziek of inrichting – dragen volgens jou bij aan de sfeer van Brasserie Roekel?

“Uiteraard wordt er gezorgd voor een gezellig achtergrondmuziekje om een warme, ontspannen sfeer neer te zetten. De decoratie speelt ook een belangrijke rol, met aandacht voor detail en een gezellige, verzorgde uitstraling. Ook op het terras doen we ons best om een fijne ambiance te creëren, met groen, comfortabele zitplekken en plekjes in de zon én in de schaduw. Alles bij elkaar moet het voelen als een plek waar je graag even blijft zitten.”

Heb je zelf mooie herinneringen aan de Veluwe of aan kamperen vroeger?

“Zo lang als ik me kan herinneren, gingen wij met het gezin kamperen. Altijd op vakantieparken waar ook veel andere kinderen waren. We hebben ook verschillende keren op de Veluwe gekampeerd. De beste herinnering is wel de fietsvakantie met m’n moeder over de Veluwe. We hadden de afstanden helemaal verkeerd ingeschat en zaten in een enorme hittegolf, maar toch was dat achteraf echt een hele leuke vakantie.”

Als je vooruitblikt: waar hoop je dat Brasserie Roekel over een jaar staat?

“Voor mij wordt dit eerste seizoen vooral een periode van ervaren en ontdekken: wie komen er, wat zoeken ze, hoe beweegt de plek door de seizoenen heen? Over een jaar hoop ik dat ik een goed gevoel heb ontwikkeld voor de locatie en de gasten – wat ze waarderen, waar ze behoefte aan hebben. Vanuit die basis kan ik dan verder bouwen: misschien de menukaart verfijnen, de inrichting bijsturen of nieuwe ideeën voor activiteiten uitwerken. Maar eerst wil ik het ritme van deze plek echt leren kennen.”

Wat zijn je toekomstdromen voor deze plek – en wat zou je over een paar jaar graag gerealiseerd zien?

“Ik hoop een vast gastenbestand op te bouwen met mensen die keer op keer terugkomen. Ook hoop ik met Het Lorkenbos samen te werken aan verduurzaming van het gebouw, zodat er op termijn ook mogelijkheden zijn voor opening in de winter[1] . Het lijkt me erg leuk om dan grotere groepen te mogen ontvangen, die bijvoorbeeld ook op het park verblijven. Maar over het algemeen hoop ik dat het een fijne uitvalsbasis wordt en blijft voor een heleboel gasten.”